کم کم قهوه تبدیل به یک کالای تجاری شد و رهبران سرزمین‌های عرب صادرات دانه‌های بارور را ممنوع کردند. در سده هفدهم زائری به نام بابابودان مقداری از بذر قابل کشت آن را قاچاق کرد و به کشورش هندوستان برد.
اما این دانه محبوب در سال ۱۶۱۶ توسط تجار هلندی راهش را از طریق بندر موکا در یمن به اروپا باز کرد. جالب است که بدانید اولین قهوه‌خانه‌ها در شهر مکه ظاهر شدند و سپس در سرتاسر جهان عرب گسترش پیدا کردند از آنجا به ونیز، پاریس، لندن و آمریکای شمالی رسیدند.
قهوه به چهار نوع اکسلسا، لیبریکا، عربیکا و روبوستا دسته‌بندی می‌شود که دو نوع اول ۱.۰ درصد از کل قهوه دنیا را تشکیل می‌دهند. گیاهان عربیکا و روبوستا تفاوت‌ها و شباهت‌هایی با یکدیگر دارند.
از مهم‌ترین آن‌ها این است که دانه روبوستا تپل‌تر است و خط وسط آن صاف است. دانه عربیکا کشیده‌تر و خط وسط آن منحنی شکل است. قند، چربی و اسیدهای ارگانیک روبوستا نصف عربیکا اما کافئین آن دو برابر عربیکا است.
