علاوه بر ارزشهای هنری آثار سفالی، بررسی دقیق آنها امکان شناخت حرفهها، صنایع و آثار مادی طوایف و جوامع بشری در قلمروهای فرهنگهای گوناگون را فراهم میکند. از آن جایی که سفالگری یک هنر همگانی بوده است، ظروف سفالین نه تنها سلیقهی ابداع کنندهی آن را نشان میدهند، بلکه اطلاعات خوبی از زندگی اجتماعی و دورهی زندگی افراد به ما میدهند و مطالعهی آنها فرصت خوبی برای شناسایی تمدنها، شهرها، اقوام و ادوار مختلف تاریخ است. چرا که هر ملتی برای تزیین آثار سفالی خود از نشانهها، اشکال و تزیینات مختص خودشان استفاده میکردند.
باستان شناسان نیز از کنار هم گذاشتن این قطعات و نقوش روی آنها، به اسرار شگفتانگیزی دربارهی هنر و زندگی در آن دوران و ناشناختههای تاریخ پی میبرند.
در حال حاضر نیز هنر سفالگری، به شیوههای سنتی و صنعتی در ایران رواج دارد و از مهمترین مراکز آن لالجین همدان است.